سروش روز
مردم ایران باستان به شادترین مردم در جهان معروف بوده اند، در آئین و فرهنگ مردم ایران از گذشتگان دور به بهانه‌های مختلف جشن ها و مراسمات مختلفی را برگزار می کردند. این جشن ها باستانی ایران نماد قدرت و هویت اصیل ایرانی می باشند. یکی از روزهایی که در تقویم باستانی ایران وجود دارد که در میان مردم ایران باستان از اهمین ویژه ای برخوردار بوده است، روز هفدهم فروردین ماه است که به سروش روز و جشن سروشگان معروف است، در این مقاله همراه با آس چارتر باشید تا با این روز در تقویم باستانی ایران بیشتر آشنا شوید. آس چارتر به شما این امکان را می دهد تا با کمترین هزینه و کمترین زمان بتوانید بلیط هواپیما تهران کیش یا بلیط هواپیما ارزان مشهد کیش را از این سامانه به راحتی تهیه نمایید.
(189).jpg)
تاریخچه سروش روز
از گذشته های خیلی دور در تقویم تاریخی ایران باستان هر ماه دارای نامی می باشد، و هر روز از ۳۰ روز یک ماه نیز دارای نام خاص و ویژه‌ای بوده است و در تقویم باستانی هفدهمین روز هر ماه سروش به معنای وخش ایزدی یا الهام و وحی نام دارد. ایرانیان باستان این روز را به برگزاری جشن سروشگان می پرداختند. از دیرباز جشن سروشگان یا سروش روز در بین تمام قوم و مذاهب مختلف از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و مردم در این روز به نیایشگاه ها رفته و به نیایش خداوند می پرداختند. سروش یکی از ایزدان ایرانیان باستان بوده است، سروش به معنای پیام آور خداوند و نگاهبان بیداری است، برای اولین بار عبادت پروردگار و نیایش امشاسپندان و آداب جشن سروشگان را به مردم ایران باستان آموخت و مردم را برای نیایش فرا خواند.
(442).jpg)
گاه شمار در ایران باستان
در ایران باستان گاه شمارهای مختلفی رواج داشته است، از معروف ترین تقویم‌های ایران باستان می توان به گاه شمار زرتشتی اشاره کرد، که ۱۲ ماه ۳۰ روزه داشته است. زرتشتیان رای تنظیم این گاه شمار از گاه شمار بابلی‌ها و مصری‌ها الهام گرفته بودند. در گاه شمار زرتشتیان نام ماه‌های سال به نام ایزدان زرتشتی بود. این گاه شمار سال ها مورد استفاده قرار گرفت تا اینکه هخامنشیان به قدرت رسیدند این تقویم به دست هخامشنیان تغییر کرد، در کتیبه های کشف شده از دوران هخامنشیان علایم و نشانه هایی از تقویم باستانی ایران به چشم می خورد. این تقویم به گونه بوده است که تقویم شبانه روز را به پنج گاه تقسیم کرده اند، در این تقویم هرسال ۱۲ ماه و هر ماه ۳۰ روز دارد، و 5 روز که نیز در آخر سال اضافه می ماند. در حدود ۳۰۰ سال طول کشید تا این تقویم به‌شکل نهایی خود در بیاید و از زمان پادشاهی داریوش به بعد، استفاده از تقویم ایرانی-دینی مزدیسنا در ایران رواج پیدا کرد.
(155).jpg)
مناسبت‌های تقویم ایران باستان
در ایران باستان مناسبت ها و جشن های مختلفی وجود دارد که شامل جشن‌های ماهانه، گاهنبار، جشن بهمنگان، جشن دی دادار، جشن آذرگان، جشن آبانگان، جشن مهرگاناز یا مهرگان، جشن شهریورگان، جشن امردادگان، جشن تیرگان، جشن خردادگان، جشن سپندارمزگان یا اسفندگان، جشن اردیبهشتگان، جشن فرورگان و جشن هرمز در نخستین روز هر ماه و جشن نوسره، جشن چهارشنبه سوری، جشن سده، جشن شب یلدا، جشن نوروز باستان از جشن های ایران باستان بشمار می آیند.
(89).jpg)
سروش روز
مردم ایران باستان به شادترین مردم در جهان معروف بوده اند، در آئین و فرهنگ مردم ایران از گذشتگان دور به بهانه‌های مختلف جشن ها و مراسمات مختلفی را برگزار می کردند. این جشن ها باستانی ایران نماد قدرت و هویت اصیل ایرانی می باشند. یکی از روزهایی که در تقویم باستانی ایران وجود دارد که در میان مردم ایران باستان از اهمین ویژه ای برخوردار بوده است، روز هفدهم فروردین ماه است که به سروش روز و جشن سروشگان معروف است، در این مقاله همراه با آس چارتر باشید تا با این روز در تقویم باستانی ایران بیشتر آشنا شوید. آس چارتر به شما این امکان را می دهد تا با کمترین هزینه و کمترین زمان بتوانید بلیط هواپیما تهران کیش یا بلیط هواپیما ارزان مشهد کیش را از این سامانه به راحتی تهیه نمایید.
تاریخچه سروش روز
از گذشته های خیلی دور در تقویم تاریخی ایران باستان هر ماه دارای نامی می باشد، و هر روز از ۳۰ روز یک ماه نیز دارای نام خاص و ویژه‌ای بوده است و در تقویم باستانی هفدهمین روز هر ماه سروش به معنای وخش ایزدی یا الهام و وحی نام دارد. ایرانیان باستان این روز را به برگزاری جشن سروشگان می پرداختند. از دیرباز جشن سروشگان یا سروش روز در بین تمام قوم و مذاهب مختلف از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و مردم در این روز به نیایشگاه ها رفته و به نیایش خداوند می پرداختند. سروش یکی از ایزدان ایرانیان باستان بوده است، سروش به معنای پیام آور خداوند و نگاهبان بیداری است، برای اولین بار عبادت پروردگار و نیایش امشاسپندان و آداب جشن سروشگان را به مردم ایران باستان آموخت و مردم را برای نیایش فرا خواند.
گاه شمار در ایران باستان
در ایران باستان گاه شمارهای مختلفی رواج داشته است، از معروف ترین تقویم‌های ایران باستان می توان به گاه شمار زرتشتی اشاره کرد، که ۱۲ ماه ۳۰ روزه داشته است. زرتشتیان رای تنظیم این گاه شمار از گاه شمار بابلی‌ها و مصری‌ها الهام گرفته بودند. در گاه شمار زرتشتیان نام ماه‌های سال به نام ایزدان زرتشتی بود. این گاه شمار سال ها مورد استفاده قرار گرفت تا اینکه هخامنشیان به قدرت رسیدند این تقویم به دست هخامشنیان تغییر کرد، در کتیبه های کشف شده از دوران هخامنشیان علایم و نشانه هایی از تقویم باستانی ایران به چشم می خورد. این تقویم به گونه بوده است که تقویم شبانه روز را به پنج گاه تقسیم کرده اند، در این تقویم هرسال ۱۲ ماه و هر ماه ۳۰ روز دارد، و 5 روز که نیز در آخر سال اضافه می ماند. در حدود ۳۰۰ سال طول کشید تا این تقویم به‌شکل نهایی خود در بیاید و از زمان پادشاهی داریوش به بعد، استفاده از تقویم ایرانی-دینی مزدیسنا در ایران رواج پیدا کرد.
مناسبت‌های تقویم ایران باستان
در ایران باستان مناسبت ها و جشن های مختلفی وجود دارد که شامل جشن‌های ماهانه، گاهنبار، جشن بهمنگان، جشن دی دادار، جشن آذرگان، جشن آبانگان، جشن مهرگاناز یا مهرگان، جشن شهریورگان، جشن امردادگان، جشن تیرگان، جشن خردادگان، جشن سپندارمزگان یا اسفندگان، جشن اردیبهشتگان، جشن فرورگان و جشن هرمز در نخستین روز هر ماه و جشن نوسره، جشن چهارشنبه سوری، جشن سده، جشن شب یلدا، جشن نوروز باستان از جشن های ایران باستان بشمار می آیند.
آشنایی با جاذبه های دیدنی اراک